Για κάθε γυναικοκτονία που καταλήγει σε δελτίο ειδήσεων, υπάρχουν τουλάχιστον άλλες δέκα ιστορίες κακοποίησης που συνεχίζουν την καταστροφική πορεία τους πίσω από κλειστές πόρτες και πολλαπλασιάζουν τα θύματα σε οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. Παρόλα τα ποσοστά, δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να μπορούμε να κάνουμε πρόληψη και ψυχοεκπαίδευση του πληθυσμού σε ζητήματα έμφυλων διακρίσεων, στερεοτύπων και στρεβλώσεων περί ιδιοκτησίας του άλλου και ελέγχου της ζωής του – οφείλουμε να καταπολεμήσουμε, τα λάθος πρότυπα σχέσεων, την συνεξάρτηση από συντρόφους, την αδυναμία του να μιλήσει κάποια έγκαιρα για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Οι γυναικοκτονίες δεν είναι ούτε μεμονωμένα περιστατικά, ούτε ζήτημα μερικών προβληματικών ανδρών που ασχημονούν: είναι κοινωνικό πρόβλημα, η λύση του οποίου αφορά σε όλα τα φύλα. Πρόκειται για ένα διαφορετικό μοντέλο συναισθηματικών σχέσεων και καθημερινής συμπεριφοράς, στα οποία χρειάζεται εκ νέου να εκπαιδευτούμε.
* Η Δέσποινα Λιμνιωτάκη είναι Κοινωνική Ψυχολόγος, Συνιδρύτρια της The Healing Tree community for Mental Health και Εντεταλμένη Σύμβουλος στον τομέα Δημόσιας Υγείας και Δημοτικών Ιατρείων, με ευθύνη την εποπτεία και των συντονισμό των δράσεων του Τμήματος Προληπτικής Ιατρικής και Προαγωγής της Υγείας, για τον Δήμο Αθηναίων.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο thesocialist.gr, τον Ιανουάριο του 2024.
Comments