Σεξουαλική ελευθερία και ο βαρύς πέλεκυς των στερεοτύπων

(ένα κείμενο με αφορμή τις ιστορίες παλιών ερωτικών συνευρέσεων μεταξύ ανθρώπων της σόου μπιζ, που βρήκαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας).

Το θέμα της σεξουαλικής ελευθερίας δεν είναι απλά ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Είναι ένα έλλειμμα ισότητας, μια φυλακή που διαιωνίζεται ακόμα κι από ανθρώπους που αρέσκονται στο να θεωρούν τους εαυτούς τους προοδευτικούς. Η καυχησιά του άντρα ότι έχει συνευρεθεί σεξουαλικά με ονοματεπώνυμα, αποτελεί το απαύγασμα της πατριαρχίας – η ιστορία της ερωτικής συνεύρεσης του ανήκει, η γυναίκα αποτελεί μέρος της αύρας που τον συνοδεύει, της ικανότητας του να γοητεύει και να ρίχνει το γυναικείο φύλο. Η γυναίκα αντικειμενοποιείται, υπάρχει για να ανεβάζει τα αρσενικά. Αν είναι και επώνυμη, τόσο το καλύτερο για τα points ανδρισμού που θα μαζέψει στους κύκλους των φίλων του. Η συνήθεια αυτή της απαρίθμησης των γυναικών που έχει «πάρει» ένας άνδρας, είναι τόσο παλιά και συχνή, που θα αναρωτιόταν κανείς αν έχει γίνει αναπτυξιακή εγκατάσταση στο dna μας.

Οι γυναίκες δεν απολαμβάνουμε παρόμοια «υπεροχή» από το γεγονός ότι μπορεί να έχουμε μια εξίσου πολυάριθμη σεξουαλική ζωή επειδή, για εμάς, η έντονη σεξουαλική ζωή ισοδυναμεί με αμαρτία, ελαφρότητα, ασημαντότητα, υστερία, διαταραχή (νυμφομανία) και, τέλος πάντων, με οτιδήποτε αρνητικό και άξιο περιφρόνησης. Οι πρώτες που ρίχνουν την πέτρα είναι οι ίδιες οι αδελφές μας, είμαστε οι τσούλες και οι ξελογιάστρες που σκοπεύουμε να φάμε όλα τα αρσενικά. Στις επαρχιακές περιοχές, μια γυναίκα διστάζει να πάρει διαζύγιο ακόμα κι από ένα κακοποιητικό άνδρα επειδή «που θα βρει άλλον»: δεν εννοεί που θα βρει άλλο άνδρα φυσικά, εννοεί ότι είναι αδύνατο να μπει στη διαδικασία του φλερτ, της ρομαντικής εξόδου, της δοκιμής αφού η ζωή της δεν της ανήκει, είναι δημόσια, κάτω από το μεγεθυντικό φακό της κοινότητας – έχει περιορισμένες δυνατότητες πια.

Αυτά είναι τα θέματα που καταπιέζουν τους ανθρώπους και αλλοιώνουν την ποιότητα της ζωής τους.

* Σχετικά με το θέμα, διαβάστε επίσης το άρθρο της Γεωργίας Πανοπούλου στην Athens Voice που έχει τίτλο:

Tο ερωτικό παρελθόν του Ανδρέα Μικρούτσικου και του Γιώργου Λιάνη, και τα όρια της αυτοπροβολής