Ο Ιούλιος για την Αμερική είναι μήνας αφιερωμένος στην ψυχική υγεία των μειονοτήτων

Ο Ιούλιος για την Αμερική είναι μήνας αφιερωμένος στην ψυχική υγεία των φυλετικών και εθνοτικών μειονοτήτων (Black, Indigenous and People of Color Populations’ Month, BIPOC Mental Health Month).

Οι εκδηλώσεις που εμπλουτίζουν το πρόγραμμα του Ιουλίου δίνουν έμφαση στις τοπικές κοινότητες ως πυλώνες στήριξης και συναισθηματικής σύνδεσης για τους ανθρώπους που έχουν βίαια εκτοπιστεί από τα περιβάλλοντα στα οποία γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Γι’ αυτό και το θέμα του μήνα, φέτος, έχει τον τίτλο Culture, Community, & Connection.

Οι τοπικές ανθρωποκοινότητες είναι μικρά οικοσυστήματα ίασης από τον ρατσισμό, τα στερεότυπα και την καταπίεση που βίωσαν και συνεχίζουν να βιώνουν όσοι ανήκουν σε ομάδες που είναι αόρατες ως προς την ιστορική τους διαδρομή, τις κακουχίες και τα προβλήματα που παραμένουν άλυτα.

Όμως δεν είναι ανάγκη να ταξιδέψουμε στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για να μιλήσουμε για τις μειονότητες και την ψυχική μας υγεία. Αρκεί μια έρευνα στο δικό μας, στενό περιβάλλον του χωριού ή της πόλης για να ανακαλύψουμε δεκάδες τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να συνδημιουργήσουμε μια θετική εμπειρία για τους συμπολίτες που αγωνίζονται με τις δυσκολίες του συστήματος.

Η ψυχική υγεία αφορά σε όλους μας, όχι μόνο επειδή είμαστε δεμένοι σε σχέσεις συνεργασίας και αλληλεπίδρασης αλλά και επειδή η πιθανότητα να υποφέρουμε στο μέλλον από κάποιο σοβαρό πρόβλημα είναι εξαιρετικά πιθανή.

Αυτό που χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη παρέμβαση, είναι να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε (ή δεν βλέπουμε) το θέμα. Αποσπασματικές προσπάθειες να βοηθηθούν ασθενείς αποκομμένοι από το κοινωνικό περιβάλλον τους, έχουν προ πολλού πέσει στο κενό. Μια συντονισμένη, ταυτόχρονη εκστρατεία εμπλοκής των ίδιων των κοινοτήτων μας στις διαδικασίες διαχείρισης των προβλημάτων, είναι η απάντηση στη μοναξιά και στην αποξένωση των ανθρώπων που υποφέρουν σιωπηλά.

Η αλλαγή στη νοοτροπία θα φέρει τις απαντήσεις: η δέσμευση του ενός απέναντι στον άλλο, η ηχηρή παρουσία των εμπλεκόμενων φορέων στο διάλογο και στη διαδικασία αποφάσεων. Η ψυχική υγεία δεν είναι ευθύνη «κάποιου άλλου». Είναι δική μας υπόθεση.