Ενδοσχολική βία: προβληματισμοί και σημειώσεις πάνω σε ένα νομοσχέδιο (podcast)

Την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2023, η Δέσποινα Λιμνιωτάκη, Κοινωνική Ψυχολόγος και Συνιδρύτρια της The Healing Tree Community for Mental Health συνομίλησε ραδιοφωνικά από τη συχνότητα του Radio Me με τη δημοσιογράφο Σώτια Πεντεδήμου για το νομοσχέδιο για την ενδοσχολική βία, που βρίσκεται σε διαβούλευση.

Μερικά σημεία της συνομιλίας αυτής βρίσκονται παρακάτω:

Κάθε βήμα που γίνεται συλλογικά για την αντιμετώπιση της βίας, είναι καλοδεχούμενο και αξίζει την υποστήριξη μας

Η ενδοσχολική βία είναι μία μόνο πτυχή του κοινωνικού προβλήματος που ονομάζεται βία και που αφορά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις σε επίπεδο κοινοτήτων

Η διαμόρφωση μιας κουλτούρας συνεργασίας, ανοχής στη διαφορετικότητα, διαλόγου και σχεδιασμού πρωτοκόλλων, δεν μπορεί να επιβληθεί από πάνω προς τα κάτω, ούτε να γίνει «παραγγελία» διαχείρισης του θέματος, κεντρικά

Οι σχεδιασμοί που «μυρίζουν» διορισμούς, αναθέσεις ή τίτλους θέσεων χωρίς να χαρτογραφείται το πώς το πρόγραμμα θα τρέξει πρακτικά και χωρίς να έχει καλλιεργηθεί από πριν το έδαφος για να τρέξουν τέτοια προγράμματα, αποτελούν απλά ασκήσεις επί χάρτου

Οι διαδικασίες που περιγράφονται στο νομοσχέδιο είναι γραφειοκρατικές και προβλέπονται επιβαρυντικές για τους διευθυντές των σχολικών μονάδων που έχουν ήδη αυξημένο φόρτο εργασίας, έχοντας αναλάβει το micromanagement τυχόν κρίσεων που προκύπτουν ανάμεσα στα μέλη –ανεξαρτήτως ηλικίας - της σχολικής κοινότητας

Δεν μπορείς να εμφανίζεις έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας ξαφνικά σε ένα σύστημα και να τον «διατάξεις» να το εξυγιάνει. Ο συνεργαζόμενος ψυχολόγος χρειάζεται να είναι ισότιμο μέλος της σχολικής κοινότητας, να έχει περάσει χρόνο στη σχολική μονάδα, να έχει εποπτεύσει, παρουσιάσει τα σημεία που κατά τη γνώμη του χρειάζονται προσοχή και να έχει την ελευθερία και τα εργαλεία που απαιτούνται για τη διαχείριση των περιστατικών Δεν μπορεί να τοποθετείται σε δεύτερη μοίρα ως αποδυναμωμένος, χωρίς αρμοδιότητες, «κριτής» μιας κατάστασης: δεν είναι αυτός ο ρόλος του

Οι ανώνυμες καταγγελίες ενδέχεται να επιβαρύνουν το σύστημα, να οδηγήσουν σε κυκεώνα παραπόνων διαφορετικής φύσεως και να έχουν τιμωρητικό χαρακτήρα

Χρειάζεται να μιλήσουμε για την αντισταθμιστική αγωγή

Η ενδοσχολική βία δεν είναι μόνο η μπουνιά ή το σπρώξιμο μεταξύ παιδιών. Είναι - ανάμεσα σε άλλα - η απομόνωση από την ομάδα, τα ρατσιστικά σχόλια, η αμφισβήτηση της θρησκευτικής συνείδησης ή η κοροϊδία για τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Αφορά δηλαδή σε θέματα με τα οποία και οι ενήλικες γονείς μπορεί να αστειευτούν ή να προβάλλουν απαγορεύσεις στα τέκνα τους «μην κάνεις παρέα με αυτόν». Πώς λοιπόν προτείνεται να γίνει διαχείριση επεισοδίων όταν αυτά έχουν μεγαλύτερες και βαθύτερες προεκτάσεις

Ένα κοινωνικό θέμα απαιτεί δουλειά στη βάση των ανθρωποκοινοτήτων μας

Όλα τα παιδιά είναι θύματα σε μια ιστορία bullying: το θύμα, ο θύτης, οι μάρτυρες ενός επεισοδίου. Χρειάζεται επιπλέον να μιλήσουμε για την ενδυνάμωση του θύματος και την επούλωση του τραύματος στην ομάδα

Ως προετοιμασία εδάφους, προτείνεται έρευνα πεδίου, συνεργασία με ερευνητικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας, στρογγυλά τραπέζια και παρουσίαση καλών πρακτικών από σχολεία του εξωτερικού. Επιπλέον, επένδυση (οικονομικής φύσεως αλλά και σε ανθρώπινο δυναμικό) σε εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης ενάντια στο bullying και διάλογος με τους νέους

Ακούστε το podcast, εδώ