New Year's Resolutions και γιατί εγκαταλείπουμε την προσπάθεια από την δεύτερη εβδομάδα

Το ξημέρωμα κάθε νέας χρονιάς μάς βρίσκει με μια αίσθηση ανανέωσης που σχετίζεται με την αλλαγή στον αριθμό του έτους ενώ, συχνά, έχει λιγότερο να κάνει με τυχόν δικές μας προσπάθειες προσέγγισης της ζωής με τρόπο που να πλησιάζει στις πραγματικές μας ανάγκες ή επιθυμίες.

Ξυπνάμε φρέσκοι και αισιόδοξοι ότι τα πράγματα μπορούν να είναι διαφορετικά ή ότι η τύχη θα “γυρίσει” με το μέρος μας. Ευχόμαστε υγεία και ευημερία, σαν να πρόκειται για αγαθά που βρίσκονται εξ ολοκλήρου έρμαια της μοίρας (εκτός αν προκύψει κάποιο σοβαρό πρόβλημα, η διαχείριση της υγείας είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα προγράμματος και μέτρου, πρόληψης και συστηματικής φροντίδας. Το ίδιο και οι κινήσεις που θα μας κάνουν πιο ευτυχισμένους, πλουσιότερους και πιο ικανοποιημένους με αυτά που έχουμε: η νοοτροπία είναι αυτή που οφείλουμε να αλλάξουμε).

Έτσι, γεμάτοι αγάπη, ενέργεια και όρεξη για τον άγνωστο χρόνο που απλώνεται μπροστά μας, φτιάχνουμε την λίστα με τις αποφάσεις που θέλουμε πολύ να τηρήσουμε, αυτές που θα μας ανανεώσουν και θα μας προχωρήσουν παραπέρα, μόνο και μόνο για να ανακαλύψουμε στην πορεία ότι - αυτά που σχεδιάσαμε - είναι δύσκολα, ανέφικτα ή όχι και πολύ βολικά στη δρομολόγησή τους. Ένα 64% των αποφάσεων (πηγή: forbes.com) για τη νέα χρονιά εγκαταλείπεται ατάκτως μερικές εβδομάδες του Γενάρη αργότερα, με το υπόλοιπο ποσοστό να αλλάζει ή να καθυστερεί στον σχεδιασμό και την υλοποίησή του επίσης, γεμίζοντάς μας με ακριβώς αυτά τα συναισθήματα που προσπαθούμε να αποφύγουμε να νιώσουμε: με απογοήτευση, ματαίωση, αίσθημα προσωπικής αποτυχίας ή απάθεια. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;

Αρκετοί μελετητές της ανθρώπινης συμπεριφοράς μιλούν για το φαινόμενο που είναι γνωστό ως January effect, μια πιο αισιόδοξη πεποίθηση που έχουμε στην αρχή κάθε νέου ξεκινήματος ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Οι ίδιοι παρατηρούν ότι οι συμπεριφορές μας μπροστά σε χρονολογίες-ορόσημα ή σε κινήσεις αλλαγής ζωής (πχ ένα διαζύγιο, μια μετακόμιση) μπορεί να είναι εξίσου γεμάτες ελπίδα ότι, αυτή τη φορά, θα τα καταφέρουμε. Ωστόσο τονίζουν ότι η αισιοδοξία δεν ισοδυναμεί με πράξεις, ούτε επηρεάζει το σύμπαν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση: είναι τα βήματα που σχεδιάζουμε οι ίδιοι, που μπορούν να μας βγάλουν από το φαύλο κύκλο και πραγματικά να αλλάξουν τα δεδομένα διαφορετικών πεδίων της ζωής μας (ας λάβουμε υπόψη ότι οι αλλαγές δεν υλοποιούνται όλες μαζί ή μονομιάς, αλλά σταδιακά και χωριστά για κάθε τομέα). Με άλλα λόγια, η υπερβολική πίστη στη μοίρα, το ριζικό και στα άστρα και η μικρότερη διάθεσή μας για σκληρή δουλειά, έχουν να πουν κάτι για την αποτυχία στα... resolutions.

Ένας τρόπος να νικήσουμε την “επίδραση του Ιανουαρίου” είναι το να σπάσουμε τις επιθυμίες μας σε συγκεκριμένους, διακριτούς, εφικτούς στόχους και βήματα, για κάθε μέρα της υπόλοιπης ζωής μας. Υπάρχουν δεκάδες βιβλία αυτοβοήθειας που μας επιτρέπουν να θέσουμε ρεαλιστικούς στόχους και μας καθοδηγούν προς την επίτευξή τους και εδώ είναι ένα από αυτά. Αυτό που χρειάζεται είναι η δέσμευση ότι δεν θα εγκαταλείψουμε την προσπάθεια.

Πριν από την δέσμευση όμως, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε μεγάλη αλλαγή εμπεριέχει το τίμημα του ξεβολέματος, της ενδεχόμενης απογοήτευσης του φιλικού μας κύκλου ότι “συμπεριφερόμαστε αλλιώς”, της απόρριψης των τοξικών ανθρώπων από το περιβάλλον μας (και συνήθως αυτοί είναι άνθρωποι που μπορεί ταυτόχρονα να αγαπάμε πολύ, όπως ένας γονιός ή ένας σύντροφος). Η αλλαγή είναι για μια διαδικασία που έχει πολλές ομοιότητες με την προπόνηση πάνω σε ένα άθλημα: έχει σκληρότητα στην εφαρμογή και συνέπεια στην εκτέλεση των βημάτων, καθημερινά.

Μόνο με μεγάλες προσωπικές θυσίες επιτυγχάνονται μεγάλες προσωπικές αλλαγές.

Διάβασε ακόμα:

Επτά πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβεις στη λίστα σου με τις αποφάσεις της νέας χρονιάς

Πέντε σημάδια που δείχνουν ότι ήρθε η ώρα να βάλεις τον ψυχολόγο στις αποφάσεις σου