My vegan week ή πώς μία μη-φυτοφάγος εμπλουτίζει το διατροφικό της πρόγραμμα

Ποτέ στην ζωή μου δεν είχα ασχοληθεί με τη διατροφή.

Προσπαθούσα πάντα να διατηρώ μια ισορροπημένη σειρά γευμάτων χωρίς να χρειάζεται κάποιος να μου το πει και πολύ περισσότερο να μου το «συνταγογραφήσει». Στη ζωή μου δεν είχα προβλήματα με το βάρος και παρόλο που η ηλικία έκανε σταδιακά την εμφάνισή της στο σώμα, εντούτοις η φθορά μπορούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα να χαρακτηρίζεται ως φυσιολογική με δεδομένο τον πανδαμάτορα χρόνο. Οι καταχρήσεις είναι πολύ μακριά από μένα αλλά μπορώ να πω ότι έχω μια ιδιαίτερη επιθυμία στα γλυκά. Ο χαμηλός αιματοκρίτης σε συνδυασμό με την χρόνια κόπωση με βάζουν στην διαδικασία των μικρών σνακ κάθε μερικές ώρες αλλά αυτό είναι μια κατανοητή και απολύτως ελεγχόμενη διαδικασία. Όλα έβαιναν καλώς μέχρι την στιγμή που ανακάλυψα οργανισμώ-τε-και-σώματι ότι μεγάλωσα υπερβολικά για να μην προσέχω τι καταναλώνω.

Η υγεία δεν μου επέτρεψε να δοκιμάσω δίαιτες, πειραματισμούς με μονοφαγία ή διαλείμματα μακριά από συγκεκριμένες τροφές. Δεν είμαι άνθρωπος της στέρησης, ιδιαίτερα αν η στέρηση έχει να κάνει με μια τόσο σημαντική απόλαυση όπως αυτή του φαγητού. Στον αντίποδα, είμαι οπαδός του fine dining και της βραδύτητας στον τρόπο που βιώνουμε την καθημερινότητα, το λεγόμενο slow living που αγκαλιάζει τον μινιμαλισμό και την ευγνωμοσύνη για όσα προσφέρει η ζωή: εκείνης της επιβράδυνσης που σου επιτρέπει όχι μόνο να κοιτάζεις αλλά πραγματικά να παρατηρείς, όχι απλά να ζεις αλλά να απολαμβάνεις. Ακούγεται εύκολο αλλά υπάρχουν δεκάδες άνθρωποι που όχι απλώς αισθάνονται ότι δεν μπορούν να σταματήσουν να τρέχουν, αλλά επιπλέον ομολογούν ότι κανένας δεν τους έχει δείξει τον τρόπο να μην βιάζονται. Είναι αλήθεια ότι οι προτροπές μας για υγιεινή ζωή έχουν περισσότερο να κάνουν με νουθεσία και πολύ λιγότερο με το να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου σε βαθμό που να αρχίσεις να τον φροντίζεις σαν να έχεις ένα μωρό στην αγκαλιά ενώ η κουλτούρα μας είναι αυτή της βιασύνης και της ολοκλήρωσης σταδίων (ενηλικίωση-σπουδές-οικογενειακή αποκατάσταση = και μετά τι;) πριν ακόμα πατήσεις τα μεσαία σαράντα.

Ξαναγυρίζοντας όμως στην διατροφή συνειδητοποίησα το εξής: δεν είχα ποτέ δοκιμάσει το να εμπλουτίσω το διατροφικό μου πρόγραμμα με τις θαυμάσιες συμβουλές και συνταγές που προσφέρουν οι χορτοφαγικές-φυτοφαγικές δίαιτες, ούτε είχα δώσει μια ευκαιρία στην αποτοξίνωση από το κρέας. Αυτό δεν σημαίνει ότι έφτασα ποτέ στα άκρα και σίγουρα η υγεία μου δεν επιτρέπει την καθολική απαγόρευση. Όμως, σε μεγαλύτερη ηλικία πια, είχε χτυπήσει το καμπανάκι της προσοχής και της ποικιλίας στις τροφές, της ενίσχυσης των γευμάτων με περισσότερες πρασινάδες, καρπούς και φρούτα. Όταν είσαι νέος δεν στέκεσαι εύκολα στην σχέση τροφής-λειτουργικότητας αλλά μεγαλώνοντας χρειάζεται να το ψάξεις αν δεν θέλεις να εξαναγκαστείς να το κάνεις από κάποιον γιατρό που θα διαβάσει τις τσιμπημένες ή τις ισοπεδωμένες εξετάσεις σου.

Αυτό που με απωθούσε στο παρελθόν από το να εντρυφήσω στις παραπάνω κουζίνες, τολμώ να πω ότι ήταν το ηθικοπλαστικό στοιχείο που τις περιέβαλλε, ο ψυχαναγκασμός από τους πιο προβεβλημένους αντιπροσώπους μιας διατροφικής κοινότητας, η αυστηρότητα και η αίσθηση σέχτας που πλανιέται στην ατμόσφαιρα γύρω από τα άτομα που προπαγανδίζουν κάτι που θα έπρεπε να παρουσιάζεται ως μια φυσική, ελεύθερη επιλογή ανάμεσα σε άλλες (και τώρα που γράφω αυτές εδώ τις γραμμές, είμαι σίγουρη ότι θα σηκωθούν μερικά φρύδια). Η διαχείριση της υγείας μας είναι κάτι προσωπικό και προσωποποιημένο ως προσέγγιση ή τρόπος ζωής, κάτι το οποίο δεν μπορείς να εκβιάσεις. Αντιθέτως, ένας από τους λόγους που με τράβηξαν στην αλλαγή ήταν ακριβώς η μεταστροφή ορισμένων από το κήρυγμα στην απλή, καθημερινή παρουσίαση του πώς μπορείς να βελτιώσεις το φαγητό σου και, κατ’ επέκταση, τις συνθήκες με τις οποίες δημιουργείς την ζωή σου. Αυτή η «νέα γενιά» ενθουσιαστών της διατροφής, που ψάχνονται, συζητούν, τολμούν και ανακαλύπτουν, λειτουργούν ενθαρρυντικά και ουχί απορριπτικά, με έκαναν να θέλω να γίνω η καλύτερη βερσιόν της υγείας μου και δυνατότερη σε κάτι που επηρεάζει άμεσα την επιβίωσή μου. Έτσι, βγήκα μαζί τους στο ταξίδι της αναζήτησης για καλύτερη και μεγαλύτερη ποιότητα και το νόημα πίσω από αυτά που προσφέρουμε στον βωμό που ονομάζεται σώμα.

Ζώντας στο πανέμορφο νησί της Κρήτης, μου δίνεται η εντύπωση ότι όλα τα πράγματα που σχετίζονται με την διατροφή είναι απλά ευκολότερα. Και νοστιμότερα! Πάντα λέω ότι οι ντοματούλες και τα αγγούρια έχουν αληθινή γεύση, όχι πλαστική. Οι συνδυασμοί είναι εύγευστοι και προσφέρονται απλόχερα από τη φύση κατευθείαν στο πιάτο μας. Ίσως ο vegan πειραματισμός μου πρέπει να φτάσει σε άλλα λέβελ στο μέλλον, όταν θα μπορώ να αναγνωρίζω τα χορταράκια στην εξοχή και να τα κόβω η ίδια για το τραπέζι, όταν θα έχω καταφέρει το δικό μου μποστανάκι και θα έχω κατακτήσει την διατροφική αυτάρκεια. Αλλά αυτά είναι θέματα για αργότερα, άλλωστε το slow living δίνει την άδεια και τον χρόνο που χρειάζεσαι για να εξελιχθείς και να εξελίξεις. Τώρα είμαστε εδώ και θέλουμε να απολαύσουμε το καλύτερο των δυνατοτήτων που μας προσφέρει η πόλη του Ηρακλείου στην φυτοφαγική κουζίνα. Ξεκινάμε μαζί;

Monday - what is veganism anyway?

Αλλά από πού να ξεκινήσει κανείς το συναρπαστικό ταξίδι της διατροφικής αναζήτησης; Ας ξεκαθαρίσουμε το παρακάτω: ήθελα να βοηθήσω τον οργανισμό μου να βρει ισορροπία σε μια δύσκολη χρονική περίοδο και όχι να αφιερωθώ σε μια διατροφική τάση. Ήθελα να τιμήσω το δικό μου σώμα, αυτό που με έχει βγάλει σε τόσες ακτές μέχρι σήμερα, όχι να πειραματιστώ με κάτι που γνωρίζω καλά ότι δεν είμαι. Χρειάστηκα περισσότερες επιλογές, χωρίς εκπτώσεις σε ποιότητα και γεύση. Απεχθάνομαι την αντικατάσταση (πχ. tofu για κρέας) - με αυτό θέλω να πω ότι ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να αντικαταστήσω το κρέας, μπορώ να ζήσω για λίγο έστω καιρό χωρίς αυτό ή να το μειώσω στην απολύτως απαραίτητη ποσότητα. Θέλησα να εκπλαγώ γευστικά και να διευρύνω τις εμπειρίες μου. Εξαρχής επομένως, απέρριψα τους οδηγούς, τα κινήματα, τους ευαγγελιστές και όσους χρησιμοποιούν την λέξη «πρέπει» για πράγματα που δεν γνωρίζουν πραγματικά, αφού ο οργανισμός του καθενός από μας έχει διαφορετικές ανάγκες. Με ενόχλησε που η ιδεολογία έρχεται on the side με το συνταγολόγιο των σχετικών ιστοσελίδων, σαν να χρειάζεται θρησκευτική προσήλωση σε κάτι με το οποίο θέλεις να «παίξεις» δημιουργικά. Πολλοί λάτρεις της μονοφαγίας νομίζουν ότι ο καθένας μπορεί να ασπαστεί την τάδε ή την δείνα διατροφική τάση αλλά κάνουν λάθος. Σε θέματα υγείας, πολλές φορές είναι η βιολογία που προδιαγράφει τη μοίρα μας. Δεν είναι επομένως θέμα μόδας, ούτε καν ηθικό δίλημμα (για τις ηθικές και τις conscious διαστάσεις του θέματος, θα μιλήσουμε σε κάποιο άλλο αφιέρωμα). Μπορεί να είναι θέμα ιατρικού επείγοντος. Όσο και να χτυπιέται κανείς για το αντίθετο, με βαριά αναιμία και πεσμένες βιταμίνες, χρειάστηκα βοήθεια από όλες τις κουζίνες του κόσμου και όχι debate για την υπεροχή της μιας έναντι κάποιας άλλης.

Τι σημαίνει να είσαι φυτοφάγος; Η φυτοφαγική κοινότητα δίνει τον παρακάτω ορισμό που έχει πολύ μεγαλύτερες προεκτάσεις από το διατροφικό κομμάτι:

Veganism is a way of living which seeks to exclude, as far as is possible and practicable, all forms of exploitation of, and cruelty to, animals for food, clothing or any other purpose.

ή, στα ελληνικά:

Βιγκανισμός είναι μία φιλοσοφία κι ένας τρόπος ζωής που αποσκοπούν στον αποκλεισμό – στο μέτρο του δυνατού και εφικτού – κάθε μορφής εκμετάλλευσης και κακοποίησης των ζώων για την παραγωγή φαγητού, ρουχισμού ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο και κατ’ επέκταση, προάγει την ανάπτυξη και χρήση εναλλακτικών προϊόντων χωρίς ζωικά συστατικά, προς όφελος των ανθρώπων, των ζώων και του περιβάλλοντος.”

Επισκέφθηκα επίσης την πολύ κατατοπιστική σελίδα της Brenda de Groot και βρήκα όχι μόνο τον ορισμό αλλά και όλες τις λεπτές αποχρώσεις του φυτοφαγικού τρόπου ζωής (εντάξει, δεν με ενδιαφέρει παρά μόνο εγκυκλοπαιδικά σε αυτή τη φάση, θυμηθείτε ότι ο στόχος μου είναι ο εμπλουτισμός του διατροφικού προγράμματος αλλά γιατί όχι και ο εμπλουτισμός των γνώσεών μου).

Πόσες διαφορετικές επιλογές βιγκανισμού υπάρχουν;

Just Vegan

Whole Foods, Plant-based Vegan

Raw Vegan

Raw Till 4

High Carb Low Fat Vegan

The Starch Solution Vegan

Fruitarian

Paleo Vegan/ Pegan

Gluten Free Vegan

Low FODMAP Vegan

Freegans

Mono-islands

Καλύτερα να σταματήσω εδώ πριν ναυαγήσει εντελώς το διατροφικό σχέδιό μου και βρεθώ σε άλλα μονοπάτια αναζήτησης.

Tuesday - educate yourself

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, βούτηξα ακόμα πιο βαθιά στον ξένο, ηλεκτρονικό τύπο, όχι όμως προτού επισκεφτώ τις εκπληκτικές συνεργασίες στο χώρο της διατροφής που κάναμε στην κοινότητα του The Healing Tree, (π.χ.με την Εμμανουέλα Λεουνάκη που επαναπροσδιορίζει την σχέση με τον εαυτό μας και τις κάθε λογής δίαιτες, βρείτε τη συνέντευξή της εδώ).

Πέρα όμως από τους ανθρώπους που κατά καιρούς φιλοξενούμε στο The Healing Tree (θα συναντήσουμε περισσότερους παρακάτω), βρήκα πολλούς που ξεκίνησαν την διαδρομή τους «από μέσα» ζώντας έξω, δηλαδή στο εξωτερικό. Αυτοί οι άνθρωποι ξεκίνησαν από την ψυχική τους υγεία, από μια restorative (=αυτό που έχει την δυνατότητα αποκατάστασης, επούλωσης των αρχικών πληγών) θέση (λατρεύω που η λέξη restorative έχει ως πρώτο συνθετικό το resto- γιατί μου θυμίζει το restau- των αγαπημένων εστιατορίων). Έδωσαν έμφαση στο βήμα-βήμα: από την εσωτερική ανάγκη στο χτίσιμο του κατάλληλου προγράμματος και από την εξερεύνηση των υλικών στην τελική τους προετοιμασία. Αλλά και ξεκίνησαν από την συνειδητοποίηση της ανάγκης για αλλαγή, του εσωτερικού προγράμματος που χρειάζεται να φτιάξεις για να διατηρηθείς ειλικρινής, συνεπής και αποτελεσματικός στην δουλειά που θέλεις να κάνεις. Δες για παράδειγμα το pdf που έφτιαξε για το κοινό της η δημιουργός του blog Pick Up Limes, ένα από τα πιο κατατοπιστικά ιστολόγια για το θέμα ή διάβασε όλες τις δικαιολογίες και τις αυτόματες εκλογικεύσεις της επιδρομής μας στο ψυγείο, που ετοιμάσαμε σε μια κάρτα για σένα παρακάτω και σε pdf εδώ

Wednesday - explore and discover

Ένα από τα πρώτα πράγματα που θα έπρεπε να φροντίσω ήταν η γνωριμία με τα υλικά. Είχα ένα σωρό απορίες και ανησυχίες, δεν είχα δοκιμάσει vegan συνταγές, έπρεπε όμως πρώτα να εξοικειωθώ με την πληροφορία, να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα γι’ αυτό που θα χρησιμοποιούσα. Μην το θεωρείτε μικρό το βήμα, πολλοί από εμάς δεν γνωρίζουμε ακριβώς τι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στην βίγκαν κουζίνα, τι επιτρέπεται να καταναλώσεις και τι όχι. Και επειδή είμαι δημιουργικός τύπος, έφτιαξα μια πρόχειρη λίστα με τα ανάλογα ψώνια από την αγορά, εμπνευσμένη από άλλο ένα χρήσιμο blog που ανακάλυψα, το ilovevegan.com που μπορείτε κι εσείς να εκτυπώσετε και να χρησιμοποιήσετε στις πρώτες σας μέρες γνωριμίας με την διατροφή (Προσοχή! η λίστα είναι ενδεικτική και δεν εξαντλεί τις επιλογές που υπάρχουν). Βρείτε την και σε pdf.

Άρχισα να παρατηρώ τις συσκευασίες των προϊόντων, το σήμα Certified Vegan (βοήθεια! Διαφέρει ανάλογα με την χώρα). Άρχισα να διαβάζω τα συστατικά των συσκευασμένων τροφών, να εντοπίζω τις διαφορές. Στη ζωή μας, πολλές φορές τρώμε για να επιβιώσουμε, μαγειρεύουμε βιαστικά «για τα παιδιά» ή τρώμε οτιδήποτε περνάει πάνω από τον πάγκο ενός ταχυφαγείου. Σίγουρα η κουλτούρα μας έχει περί πολλού την κατανάλωση κρέατος, για παράδειγμα σε θρησκευτικές εορτές, γάμους ή παραδοσιακά πανηγύρια. Το κοψίδι γίνεται τόσο δεύτερη φύση που ξεχνάς να αναρωτηθείς αν είναι καλό για την υγεία. Μερικοί επικροτούν την άποψη ότι αν το απολαμβάνεις, τότε είναι καλό για την υγεία αλλά νομίζω ότι μετά τα 45 η γνώμη αλλάζει και τα καμπανάκια της εσωτερικής φθοράς αρχίζουν να χτυπάνε σαν τρελά.

Έπειτα είναι και η διαφορά της ζωής στην πόλη σε αντίθεση με την εξοχή ή ακόμα και την επαρχία. Το εύρος των επιλογών σε ένα κατάστημα τροφίμων αυξομειώνεται σε σχέση με το location, την διαθεσιμότητα προϊόντων και την τοπική φιλοσοφία. Στην Ελλάδα έχουμε υπέροχη, μοναδική κουζίνα την οποία δεν θα σκεφτόμουν ποτέ να ανταλλάξω αλλά δεν έχουμε κατανόηση των διατροφικών ιδιαιτεροτήτων του πληθυσμού, ούτε προσφέρουμε επιλογές για όσους χρειάζεται ή επιθυμούν να προσέξουν το φαγητό που βάζουν στο στομάχι τους. Τέλος πάντων, υπάρχει μια ολόκληρη προκατάληψη που δεν είναι στους στόχους μου να αγγίξω σε αυτό το αφιέρωμα καθώς βρίσκομαι σε ένα μαγευτικό trance από μυρωδιές, γεύσεις, υφές και χρώματα από το οποίο δεν θα ήθελα να βγω σύντομα.

Ανακάλυψα μια σημαντική εφαρμογή στην εκπαιδευτική μου εβδομάδα. Είναι το Is It Vegan? το application που σου αναλύει στο λεπτό αν το προϊόν που κρατάς στα χέρια σου είναι κατάλληλο για φυτοφάγους. Όμως δεν είναι αρκετό και σίγουρα δεν πιάνει το χειροποίητο προιόν, αυτό που προέρχεται από ανεξάρτητους κατασκευαστές, από τοπικούς φούρνους και καταστήματα υγιεινής διατροφής. Γι’ αυτό έπρεπε να κάνω ένα βήμα παραπάνω και αυτό δεν ήταν άλλο από το να μιλήσω με τους δημιουργούς. Με ένα σμπάρο, τρία τρυγόνια - υγεία, αλληλεπίδραση με την κοινότητα και κοινωνικοποίηση μαζί! Δεν μπορούσα να ξεκινήσω παρά από το Crumb Healthy Living. Η δημιουργός του Crumb, Κωνσταντίνα Τσακυράκη, είχε μιλήσει στην κοινότητα του The Healing Tree τον Ιούνιο, στο αφιέρωμα #SheWorks για την γυναικεία επιχειρηματικότητα και την δουλειά της, η οποία είναι καταπληκτική! Ξαναβρείτε την εδώ και απολαύστε (μαζί με μένα) μοναδικές συνταγές!

Thursday- don't be afraid to experiment

Το πιο σημαντικό πρώτο βήμα ήταν η επιλογή των υλικών που θα έκαναν τη διαφορά στη ζωή μου. Κι αυτό δεν περιελάμβανε τίποτα λιγότερο από γευστικές δοκιμές. Τι να κρατήσω και τι να απορρίψω ως προϊόν που δεν ταιριάζει στην αίσθηση ασφάλειας που ήθελα να ανακτήσω σε σχέση με την υγεία μου. Ευτυχώς λατρεύω τα όσπρια με τα οποία μπορείς να φτιάξεις δεκάδες νόστιμους συνδυασμούς. Επίσης, λατρεύω τους αμαρτωλούς υδατάνθρακες (πατάτες, ρύζι και μακαρόνια με έχουν θρέψει επί πολλά έτη). Βρήκα εδώ μια προηγούμενη ανάρτηση της κοινότητας του The Healing Tree για τα υλικά που μπορεί να περιέχει η τέλεια σαλάτα. Από την άλλη, πριν από οποιαδήποτε διατροφική αλλαγή, καλό είναι να κάνουμε μια επανάληψη στις σιωπηλές μάχες με τον οργανισμό και το σώμα μας, κάποιες από τις οποίες βασανίζουν κυρίως τις γυναίκες με υπέρμετρες απαιτήσεις και, ως εκ τούτου, τεράστιες απογοητεύσεις. Η φροντίδα της υγείας (σωματική και ψυχική) και όχι τα κιλά per se θα πρέπει να είναι ο στόχος. Γι' αυτό κι εγώ συνδύασα όλες τις αγαπημένες γεύσεις σε ένα comfort food, εκπληκτικό πιάτο από το bon appetit (πρώτη φορά βλέπω σάιτ με τόσο κατατοπιστικές πληροφορίες, εικόνες και βίντεο για μας, τις λιγότερο εκπαιδευμένες με την κουζίνα) με λεμονί φακές και καραμελωμένα κρεμμύδια μμμ! Παράδεισος! Αυτό και το λατρεμένο μου kserotiefages.gr είναι οάσεις ιδεών αλλά και ψυχαγωγίας (βρες εδώ όλες της vegan συνταγές του τελευταίου μαζί με τη συνέντευξη που έδωσε στην παρέα μας για τις θεραπευτικές μαγειρικές).

Friday's eco kitchen

Το ξέρω ότι δεν έχει να κάνει συγκεκριμένα με την vegan κουζίνα αλλά με τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα υλικά μας, με την οικιακή οικονομία και το θετικό μας αποτύπωμα προς το περιβάλλον, αλλά μόλις διάβασα για δύο σπουδαίες πρωτοβουλίες που μαθαίνουν στους πολίτες πώς να κάνουν σωστή χρήση των leftovers, του φαγητού δηλαδή που μένει πίσω μετά την κατανάλωσή του και μπορεί να ανακυκλωθεί δημιουργικά σε επόμενα εύκολα πιάτα. Δυστυχώς αυτές οι πρωτοβουλίες αφορούν σε μια άλλη χώρα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται ανάλογες προσπάθειες και στην δικιά μας Ελλάδα ή στην πόλη μας - αρκεί να τις αναζητήσουμε. Ας πάρουμε λοιπόν μερικά μαθήματα από το lovefoodhatewaste.com που μας επαν-εκπαιδεύει στην σωστή χρήση του φαγητού και των υλικών (κανονική βιβλιοθήκη ιδεών, θα ήθελα να δω περισσότερες τέτοιες απολύτως κατατοπιστικές προσπάθειες στην χώρα μας, όχι δηλαδή μόνο ενθάρρυνση που, εντάξει, μας περισσεύει, αλλά στην πραγματικότητα το άλφα και το ωμέγα του τι να κάνεις βήμα-βήμα). Αλλά και η εφαρμογή olio app συνδέει την κοινότητα σε αναζήτηση γειτόνων που θα μπορούσαν να μοιραστούν, να ανταλλάξουν, να δωρίσουν το περίσσευμα της κουζίνας τους, να ανακυκλώσουν. Φοβερή ιδέα της διαμοιραζόμενης οικονομίας!

Saturday is all about challenges

Σου έχει συμβεί ποτέ να αναζητάς την έμπνευση και την εμψύχωση μέσα από τις καταπληκτικές δουλειές ταλαντούχων δημιουργών; Εμένα ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ και έτσι δεν θα μπορούσα να μην κάνω μια επίσκεψη στις ιστοσελίδες των ανθρώπων που καθορίζουν τις τάσεις στο ευ ζην ανά τον κόσμο, όπως για παράδειγμα σε αυτή ενός από τους καλύτερους σεφ του κόσμου, του Matthew Kenney. Αγάπησα το αφιέρωμα από την ιστοσελίδα του που ονομάζεται Plant Journal στο οποίο μάς δίνει χρήσιμα tips για να βελτιώσουμε την υγεία και να τονώσουμε το ανοσοποιητικό μας.

Ένας άλλος ιστότοπος είναι αυτός της Kristina Carrillo-Bucaram που μας συστήνει την ωμοφαγία και, παρόλο που δεν είναι mycuppatea, εντούτοις τίποτα δεν με σταματάει από το να χρησιμοποιώ όλες τις υπέροχες συμβουλές της για να ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΩ την ζωή και την διατροφή μου. Ακόμα, η Kristina έχει το δικό της application για να κουβαλάς το συνταγολόγιό της όπου κι αν πηγαίνεις.

Τέλος, δεν θα μπορούσα να παραλείψω το Best of Vegan της ακτιβίστριας Samantha Bailey (editor) που δεν παρουσιάζει μόνο συνταγές αλλά υποστηρίζει την ολόπλευρη προσέγγιση στην υγεία.

Sunday= but first, coffee

Στην κοινότητα του The Healing Tree, είχαμε στο παρελθόν ασχοληθεί εκτενώς (και συνεχίζουμε ο καθένας στο σπίτι και την ζωή του) με το δίκαιο εμπόριο και τις καλλιέργειες που γίνονται με σεβασμό στο ανθρώπινο εργατικό δυναμικό. Όταν λοιπόν αναζήτησα ένα καφέ που δεν θα ήταν «ματωμένος» και που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των καταναλωτών για ποιότητα αλλά και ενσυναίσθηση προς το περιβάλλον, ανακάλυψα πολλά tips σχετικά με το πώς μπορεί η καθημερινή μας απόλαυση να είναι organic και να διατηρηθεί eco-friendly.

Εν ολίγοις, μπορεί μία φυτοφάγος να καταναλώνει καφέ; Η απάντηση είναι ναι, με την προϋπόθεση ότι ο καφές δεν θα περιέχει συστατικά και ζωικά πρόσθετα αλλά επίσης με γνώση για το πώς αυτός παράγεται, ποιοι άνθρωποι και υπό ποιες συνθήκες εργάζονται για την δημιουργία / παρασκευή του και το κατά πόσο οι άνθρωποι και τα ζώα που ζουν στο περιβάλλον μιας φυτείας καφέ, είναι προστατευμένοι. Γι’ αυτό καλό είναι, πριν την κατανάλωση οποιουδήποτε προϊόντος, να μπορούμε να γνωρίζουμε την ιστορία του, την διαδρομή του μέχρι το τραπέζι μας, τους τρόπους καλλιέργειας και την μέθοδο από την οποία ξεκινά κάτι μέχρι να το βρούμε στον πάγκο του τοπικού μας καταστήματος. Πολλά μαγαζιά υγειονομικού ενδιαφέροντος έχουν ήδη απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα με τις επιλογές που έχουν κάνει σε προϊόντα και ποικιλίες καφέ. Προτιμάμε αυτά που προέρχονται από κοοπερατίβες και συλλογικότητες που έχουν πάρει την διαχείριση της αλυσίδας στα χέρια τους και δεν εμπλέκουν μεσάζοντες αλλά δίνουμε και ιδιαίτερη έμφαση στην ποιότητα έναντι της ποσότητας παραγωγής. Άλλες χρήσιμες συμβουλές προς υιοθέτηση είναι:

• Το δικό μας, ατομικό επαναχρησιμοποιούμενο κύπελλο που βοηθάει στην μείωση της χρήσης πλαστικού, είναι αισθητικά ωραιότερο και φτιάχνει πολύχρωμη την καθημερινότητά μας. Ορισμένα μαγαζιά κάνουν μια μικρή έκπτωση σε όσους κρατούν το δικό τους κύπελλο για γέμισμα καφέ.

• Διαβάζουμε πάντα τα συστατικά του καφέ και προσπαθούμε να βρούμε λογότυπα που παραπέμπουν σε Fair Trade και Rainforest Alliance συμμαχίες.

• Αν πίνουμε καφέ φίλτρου, καλό είναι το φίλτρο μας να είναι επαναχρησιμοποιούμενο και όχι μιας χρήσης.

• Αν εμπλουτίζουμε το ρόφημά μας με γάλα ή διάφορες γεύσεις, ας ψάξουμε για το σηματάκι vegan πάνω σε αυτά τα προϊόντα.

Βρες εδώ περισσότερους τρόπους για να απολαύσεις τον καφέ σου.

Συμπεράσματα εβδομάδας:

Έμαθα περισσότερα και πιο ενδιαφέροντα πράγματα όχι μόνο για την φυτοφαγική κουζίνα αλλά κυρίως για έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Μου άρεσε ο πειραματισμός, νομίζω ότι θα συνεχίσω να ψάχνω και να δοκιμάζω. Θέλω να κάνω το sequel της εβδομάδας σε πιο τοπικό επίπεδο. Θα επιστρέψω δριμύτερη και με περισσότερα ρεπορτάζ από τον χώρο της διατροφής και με τις αντίστοιχες επιλογές που υπάρχουν στην πόλη.

Μέχρι τότε, υγιαίνετε!

"Κι αυτό που ετοιμαζόμουν να πω είναι πως η Άγρια Φύση είναι αυτή που συντηρεί τον Κόσμο. Κάθε δέντρο στέλνει μακριά τις ίνες του για να την ψάξουν. Οι πόλεις εισάγουν τα προϊόντα της με κάθε τίμημα. Άνθρωποι οργώνουν και περνούν θάλασσες γι' αυτήν. Από το δάσος και την άγρια φύση προέρχονται τα τονωτικά και οι φλούδες που δυναμώνουν τους ανθρώπους. Οι πρόγονοί μας ήταν άγριοι. Η ιστορία του Ρώμου και του Ρωμύλου που τους βύζαξε μια λύκαινα δεν είναι μύθος δίχως νόημα. Οι ιδρυτές κάθε πολιτείας που έφτασε ψηλά άντλησαν τα απαραίτητα υλικά για τη θρέψη και την ισχύ τους από παρόμοιες φυσικές πηγές. Και ο λόγος που τα παιδιά της Αυτοκρατορίας κατακτήθηκαν και αντικαταστάθηκαν από τα παιδιά των βόρειων δασών είναι ότι είχαν πάψει να βυζαίνουν τη λύκαινα."

~ Henry David Thoreau

Περπατώντας