Τι τύπος είναι ο σκύλος σας;

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον σκύλο σας;

Εσωστρεφή, συνεσταλμένο και πειθήνιο; 'Η μήπως φωνακλά, ζημιάρη, με τάσεις ανεξαρτησίας; Μήπως σας κάνει σκηνή κάθε φορά που έρχονται καλεσμένοι στο σπίτι ή είναι πολύ φιλικός για φύλακας;

Αν μέχρι χθες νομίζατε ότι όλα τα ζωά είναι .....πάνω-κάτω τα ίδια, ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε: τελευταίες έρευνες πάνω στην συμπεριφορά των κατοικίδιων αποκαλύπτουν πως, όχι μόνο ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου υιοθετεί πολλά από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του αφεντικού του, αλλά μοιράζεται τους ίδιους φόβους με κείνον.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι σκύλοι κουβαλούν τις ανασφάλειες των πρώτων ημερών της ανατροφής τους: αν για παράδειγμα γεννήθηκαν στην αιχμαλωσία (μέσα σε ένα κλουβί, σε περιβάλλον ρυθμισμένο για αναπαραγωγή μόνο) μεγαλώνουν περισσότερο αντικοινωνικοί σε σχέση με αυτούς που γεννήθηκαν μέσα σε σπίτι, όπου κυριαρχούσε η φροντίδα και η θαλπωρή. Επιπλέον, ο χαρακτήρας των σκύλων επηρεάζεται από το διάστημα που τους επετράπη να μείνουν με την μαμά τους - όσο νωρίτερα τους τράβηξαν μακριά από την αγκαλιά της, τόσο το χειρότερο. Ένας σκύλος μπορεί να υποφέρει από έντονο άγχος αποχωρισμού, όπως ακριβώς και ένα μικρό μωρό ή να φοβάται την μοναξιά, όπως ένας ηλικιωμένος. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα αποφασίσετε να αγοράσετε/υιοθετήσετε ένα σκύλο, καλό θα ήταν να τσεκάρετε και το πώς μεγάλωσε ή πώς βρέθηκε στο καταφύγιο (κάποιος τον παράτησε; Είχε πέσει θύμα κακοποιητικής συμπεριφοράς;) προκειμένου να τον

βοηθήσετε να προσαρμοστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο καινούριο του σπιτικό!

Μήπως ο σκύλος σας γαβγίζει παρατεταμένα; Εκτός από το γεγονός ότι κάποιες ράτσες σκύλων εμφανίζονται περισσότερο νευρικές, το γάβγισμα αποτελεί ένδειξη ότι ο σκύλος θέλει να επικοινωνήσει κάποιες ανάγκες. Η έλλειψη ερεθισμάτων ικανών να του τραβήξουν την προσοχή, μπορεί να ξεσηκώσει διαμαρτυρία. Η μοναξιά και ο φόβος για το άγνωστο φοβίζουν εξίσου τα ζωα. Η ελλιπής άσκηση κάνει το σκυλί ανήσυχο διότι δεν μπορεί αυτό να διοχετεύσει πουθενά την ενέργειά του. Οι ιδιοκτήτες οφείλουν να γνωρίζουν πως το κατοικίδιό τους χρειάζεται πολλή φροντίδα και συχνές εξόδους. Υπάρχουν όμως πολύ περισσότερα σημεία στα οποία πρέπει να δώσουν προσοχή για το μεγάλωμα του σκύλου τους: για παράδειγμα, είναι απαραίτητο να τα φέρνουν σε επαφή με άλλους σκύλους έτσι ώστε να κοινωνικοποιούνται. Να τα επιβραβεύουν για την καλή τους συμπεριφορά. Να μην το αφήνουν με ανθρώπους με τους οποίους δεν έχει καλλιεργηθεί εμπιστοσύνη. Γι'αυτό στην Αμερική, ο αριθμός των ανήσυχων ιδιοκτητών που καταφεύγουν σε ειδικούς ψυχολόγους προκειμένου να καταλάβουν σε βάθος το κατοικίδιό τους, ολοένα και αυξάνεται, ενώ οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν βγάλει ήδη στην αγορά αντικαταθλιπτικά για κατοικίδια. Φαίνεται πως το το "σκυλίσιο" πρότυπο του τρώω-παίζω-κοιμάμαι έχει αρχίσει να φθίνει. Τα σκυλιά μεγαλώνουν πλέον μέσα στο άγχος και στη νεύρωση κι ας μην χρωστάνε στην εφορία. Φτάνει να παρακολουθούν τους ιδιοκτήτες να βασανίζονται οι ίδιοι για τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Αν λοιπόν ο σκύλος συνεχίζει να μασάει τα τακούνια σας ή να λερώνει το χαλί για να σας δείξει την δυσαρέσκειά του, χαλαρώστε: μπορεί να είχε μια δύσκολη ημέρα. Αφιερώστε του χρόνο, αναρωτηθείτε τι έχει να σας πει, κρατήστε ημερολόγιο ανατροφής και περιποίησης. Τέλος στην παραδοσιακή εκπαίδευση όπως την γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, τώρα έχουμε να κάνουμε με συναισθήματα. Ήρθε η ώρα να γίνουμε οι δικοί του καλοί φίλοι και ποιος ξέρει; Ίσως μέσα από την προσεκτική παρατήρηση, καταφέρουμε να γνωρίσουμε όχι μόνο τον σκύλο μας, αλλά πολύ περισσότερο τον εαυτό μας...

Διαβάστε ακόμα: Ζώα στην ανακούφιση ασθενών