Πέντε λόγοι γιατί το καλοκαίρι μπορεί να μας γεμίσει με περισσότερο άγχος...

Η λέξη «καλοκαίρι» μάς φέρνει στο νου εικόνες από διακοπές, από την πολυπόθητη χαλάρωση κάτω από τον ήλιο και δίπλα στο κύμα, από ταξίδια σε νησιά ή σε εξωτικούς προορισμούς, από μπάνια και παγωτά, ξεκούραση και ανεμελιά, ενίοτε η εποχή γίνεται συνώνυμη της περιπέτειας και του ρίσκου.

Η λέξη «καλοκαίρι» είναι μια μαγική λέξη, επειδή δημιουργεί την ψευδαίσθηση της αλλαγής σε αυτούς που τη χρησιμοποιούν, τους κάνει να πιστεύουν πως η απόδραση - από ότι τους τρώει και τους ταλαιπωρεί - είναι μόνο μερικούς μήνες μακριά.

Η λέξη «καλοκαίρι» όμως είναι ύπουλη επειδή σιωπηλά υπόσχεται την ανανέωση σε όλους τους τομείς κι ας μην είναι η ανανέωση εποχικό είδος.

Έτσι, κάθε αρχή σεζόν, γυαλίζουμε τα σπαθιά μας, ξεσκονίζουμε τα όπλα μας και ελπίζουμε ότι το νέο ξεκίνημα, ο ανανεωμένος εαυτός μας, θα μας συναντήσει στον προορισμό της αρεσκείας μας.

Επειδή όμως όλα τα καλώς κατασκευασμένα άλλοθι υπάρχουν για να καταρρίπτονται, φτάνουμε γρήγορα στο φθινόπωρο των ψυχικών μας αντοχών, λίγο πιο κουρασμένοι, λίγο πιο απογοητευμένοι και σίγουρα πιο τσαντισμένοι με τον εαυτό μας αφού αντιλαμβανόμαστε πως δεν μας έχει μείνει τίποτα, ούτε το μαύρισμα που με κόπο αποκτήσαμε, ούτε τα χρήματα που με δυσκολία μαζεύαμε όλο το χειμώνα, ούτε ο έρωτας στον οποίο επενδύσαμε και ότι η φυγή δεν είναι, απαραίτητα, η απάντηση.

1) Το καλοκαίρι λοιπόν κρύβει στη δυναμική του ένα ανικανοποίητο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μπορεί να μας γεμίσει με περισσότερο άγχος από οποιαδήποτε άλλη φορά εξαιτίας των προσδοκιών που έχουν οι άλλοι για μας ή των ερωτήσεων που συχνά προκύπτουν σε συζητήσεις με φίλους: "που θα πάτε το καλοκαίρι;" "τι θα κάνετε το καλοκαίρι"; Οι ερωτήσεις αυτές δίνουν την εντύπωση στους ανθρώπους ότι όχι μόνο πρέπει να λειτουργήσουν διαφορετικά αλλά και να απολαύσουν κάθε στιγμή του νέου τους προγράμματος όταν όλοι γνωρίζουμε ότι τα σχέδια (και δη τα επιβεβλημένα) μπορεί να αποτελέσουν πηγή μεγάλης εσωτερικής αναστάτωσης ιδιαίτερα σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα (οικονομικά, υγείας κ.λ.π)

2) Είναι δύσκολο για τον περισσότερο κόσμο να κατανοήσει γιατί κάποιος μπορεί να έχει κατάθλιψη ή στρες κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Η υπεραπλούστευση που συνοδεύει τα στερεότυπα γύρω από την ψυχική υγεία κάνει αρκετούς να πιστέψουν ότι όλα μπορούν να είναι καλύτερα αν απλά "βγεις έξω από το σπίτι στον καθαρό αέρα". Τέτοιες αντιλήψεις δημιουργούν επιπρόσθετες δυσκολίες στην επικοινωνία για τους ανθρώπους που πάσχουν από συμπτώματα ψυχικής υγείας.

3) Η εσωστρέφεια και η έλλειψη κοινωνικών επαφών μπορεί να μας "ρίξουν" ψυχολογικά όταν όλος ο κόσμος παρουσιάζεται σαν να διασκεδάζει σε παρέες ή κανονίζει ομαδικές διακοπές κι εμείς δεν έχουμε κάποιον με τον οποίο να βγούμε για έναν καφέ. Ίσως να ακούγεται απλοϊκό αλλά αυτή είναι μια από τις συχνότερες δυσκολίες που ομολογούν οι άνθρωποι με προβλήματα ψυχικής υγείας.

4) Οι ομάδες υποστήριξης τα προγράμματα ψυχοκοινωνικής εκπαίδευσης, οι ψυχολόγοι και οι υπόλοιποι επαγγελματίες υγείας απουσιάζουν ή κλείνουν τα γραφεία τους και αυτοί για τις διακοπές. Έτσι οι λήπτες υπηρεσιών αισθάνονται ακόμα πιο απομονωμένοι και αποκομμένοι από ότι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο.

5) Θέματα εμφάνισης υπερτονίζονται το καλοκαίρι και οι προσδοκίες στο να παρουσιάζεται κανείς πιο γυμνασμένος, μαυρισμένος, μοδάτος και χαρούμενος οδηγούν συχνά σε ματαίωση.

Χρειάζεται προσοχή και να κλείσει κανείς τα αυτιά στις σειρήνες των τηλεοπτικών προτύπων, του Instagram και των περιοδικών προκειμένου να φτιάξει το δικό του καλοκαίρι, αυτό της ισορροπίας και την απόλαυσης των πραγμάτων που έχουν σημασία για τον καθένα και την καθεμία.